Kuranda by bus!!

Donderdag 15 mei 2014

Gisteravond ( voor ons was het 2.00 uur in de nacht) hebben we nog geskypt met Hans en de laatste nieuwtjes uitgewisseld. Tja dat tijdsverschil geeft af en toe wat rekenwerk en soms is het moeilijk om contact te zoeken via FaceTime of Skype op een tijdstip dat voor ons of de ander gunstig is. Rond 18.00 uur...aan het einde van de dag in Nederland horen wij al lang op een oor te liggen.. Gaat Nederland slapen..dan is het hier tijd om op te staan.. Dus het vergt enig rekenwerk.
Tijdens het Skypen met Hans kwam Jos van nummer 63 ook nog even binnen..dus we zagen buurman & buurman samen in beeld!! Hartstikke leuk!!

Vanmorgen liep de wekker op tijd af want we hadden met Maaike afgesproken om te Skypen. En ja hoor...voor negenen hadden we al contact met Bellbowrie en hebben we gezellig gebabbeld. Ook de kindjes weer gezien. Super leuk!!
Vandaag wilde we een wandeling maken van ongeveer 5 km naar de Botanic Gardens. We zaten te ontbijten op het balkon toen het wat begon te miezeren. Dus we wijzigde onze plannen en besloten met de bus terug te gaan naar Kuranda waar we zaterdag ook zijn geweest met de tour. Toen was er geen tijd om boven rond te lopen omdat we een strak programma hadden.
De bus vertrok om 11.30 uur bij het Mallstation, dus even de pas er in gezet om op tijd te komen.
We waren keurig op tijd en moesten nog wachten op de bus en kregen contact daar met twee Zwitserse meisjes die naar Australië waren gekomen om een Engelse taalcursus te volgen. Ze waren nu klaar en trokken rond.
Eindelijk kwam de bus en we gingen richting Kuranda. De bus maakt maar een paar stops.
Bij de eerste stop stapte er een aboriginal gezin in de bus..opa..vader en moeder met 5 kinderen en moeder was ook nog zwanger. In een keer was ons busje vol en ook hing er in een keer een ontzettende penetrante lucht. Tineke en ik hebben echt de eerste 15 minuten met de neus dicht gezeten, zo erg was het. Maar ach....alles went en een kauwgom doet dan wonderen. De weg naar boven was een beetje smal en vol bochten. Maar.... Het was een mooie rit naar boven.... jammer van de bewolking.
In Kuranda aangekomen scheen de zo'n nog steeds niet en was het weer dan ook niet veel beter. Eerst zijn we begonnen met een lunch..en daarna hebben we er wat rondgelopen en geshopt.

Waar het aan ligt weten we niet, maar op de een of andere manier maken we toch snel contact. In een boetiek waar we rondkeken en aan het passen waren stond een man als eigenaar. Hij droeg van alles voor ons aan.. Achteraf bleek hij ons gedeeltelijk te verstaan. Hij had kunst in zijn shop hangen en ik keek op de naam ...Druppers..! Klonk nogal Hollands vonden wij. Dat klopte ook.. De kunstwerken waren van zijn vriendin Yvonna Druppers. Er was een link met Nederland.
Hij vroeg of we met de auto waren of met de bus. Toen we zeiden dat we met de bus waren zei hij dat het misschien later zou kunnen worden voordat die boven zou zijn. Er was nl. een ongeluk gebeurd waar 4 auto's bij betrokken waren. Wij realiseerde ons dat dit ook had kunnen gebeuren toen wij op weg naar boven gingen. Als dan alles geblokkeerd was geweest, konden we geen kant meer op in de bergen en moet je wachten totdat alles weer opgeruimd is.

In een andere boetiek waar Tineke aan het passen was en net uit het kleedhokje kwam, komt in een keer een jongeman aan de andere kant door het kleedhokje en vraagt of wij uit Nederland komen. Hij kwam uit Enschede en hoorde Nederlands praten. Hij had in China Chinees gestudeerd. Daarna is hij naar Australië doorgereisd en wil hier rondtrekken, maar moet geld verdienen voor zijn eigen onderhoud. Omdat het in Australië zwart ziet van de Chinezen, heeft hij dit baantje gekregen zodat hij gemakkelijk met Chinese klanten kan communiceren.
We praatte over koetjes en kalfjes soms in het Nederlands..soms in het Engels, want de manager van die winkel stond er ook bij. De jongeman zou straks met ons in de bus terug naar beneden gaan. We hebben zo staan te kletsen en op een gegeven moment heb ik een opmerking gemaakt dat hij zo moest lachen en de tranen over zijn wangen liepen. Ik zei...je gaat niet huilen he!! Dat zou de derde dan al zijn die wij tijdens ons verblijf hier aan het huilen krijgen. Maar nee hoor, hij vind het zo komisch en vertaalde het voor zijn manager.

De weg is uiteindelijk toch vrij gegeven en rond 16.00 uur was de bus boven..hij was maar een half uurtje te laat.
De jongeman heeft aan een stuk met ons gepraat,..hij vond het wel leuk, en wij luisterde naar zijn verhalen.
In Cairns terug aangekomen zijn we gaan eten in de Night Market. Op weg naar buiten scoren we nog een heerlijk ijsje.. We kunnen er weer tegen.
Heerlijk van het ijsje genietend lopen we naar de boulevard en genieten van het prachtige uitzicht over het water en de geweldige lucht! We maken foto's en twee keer wordt er gevraagd of we samen op de foto willen. Natuurlijk willen we dat. Wat een vriendelijke mensen!!
Daarna gaan naar Woolworth, een hele grote supermarkt, om wat inkopen te doen voor de laatste twee dagen hier in Cairns. ..een heerlijk kaasplank-pakketje ( ja Maaike..net als die van jou) brood...yoghurt en chips. Op weg naar huis even aanleggen bij het Wijnhuis van Cairns..(nee niet het Wijnhuis van Chris) voor een paar flessen Merlot. Zo ..de avond kan beginnen. We zijn nog nooit zo vroeg terug geweest op onze kamer.. Ook wel eens fijn. Is het verslag ook eerder klaar en hebben we tijd voor andere dingen.

De ruimte om foto' s te plaatsen is nog steeds niet gelukt. Remko is er mee bezig, maar tot nu toe lukt het nog niet. Ook mijn contact met de helpdesk van waarbenjij.nu geeft geen reactie op mijn mailtjes. Dat is jammer...waar is de helpdesk anders voor...?? Maar goed, zodra ik ruimte krijg om weer wat te plaatsen lezen jullie het en kun je altijd weer terug naar de betreffende verslagen om de foto's te zien.

Voor jullie nog een fijne dag en we zijn er morgen weer.

Groetjes Tineke en Arno