Mainbeach op zondag - Reisverslag uit North Stradbroke Island, Australië van Arno Claassen - WaarBenJij.nu Mainbeach op zondag - Reisverslag uit North Stradbroke Island, Australië van Arno Claassen - WaarBenJij.nu

Mainbeach op zondag

Door: Arno

Blijf op de hoogte en volg Arno

26 Mei 2014 | Australië, North Stradbroke Island

Zondag 25 mei 2014

Gisteren toen Tineke op onze kamer was ontdekte ze een groot beest dat ze meteen om zeep heeft geholpen. Voordat we hem door de toilet wilde spoelen hebben we hem Maaike laten zien. Wij wilde weten wat voor "kever" dit was. Maaike zei dat wij dit niet wilde weten, maar wij drongen aan en zei vertelde toen dat dit een hele grote kakkerlak was. Dit was niet leuk om te horen daarom wilde Maaike het ook liever niet zeggen. Maar oké we wisten het nu en ook al is het idee vreselijk om te weten dat deze binnen zat, het is toch niet anders. Het is niet vies in huis..er liggen geen etensresten dus daar komen ze niet op af.

Cliff was gisteravond zijn vinger aan het bestuderen waar de splinter in had gezeten en waar de huid nu een beetje stuk was. Hij vroeg aan Maaike wie zijn vinger zou maken die nu kapot was. Tja leg dat maar eens uit.

Vanmorgen werden we rond 7.30 uur gewekt door Cliff en Maaike. Het was zondag en dan is het pancake dag..dus als ontbijt pannenkoeken en/of geroosterd brood. Daar kwamen wij ons bed wel voor uit. .... Heerlijk!!
We vertellen dat we veel last van krampen hebben..Tineke in haar voet en ik in de kuiten! Dus we moeten zout in het water doen...bananen eten etc..aldus dokter Maaike. Wij zijn gehoorzaam en starten meteen met ons recept.
Na het ontbijt zijn Maaike, Connor en de kids naar een museum gegaan. Tineke en ik willen gaan wandelen maar willen eerst kijken of we ergens de tour met de 4 wheeldrive kunnen boeken.
In het dorp zijn maar een paar winkeltjes en wij hadden bedacht dat daar ook wel een soort boekingskantoor zou zijn van wat er te doen was in de omgeving. Niet dus...wel een winkeltje dat meer dan overvol lag en hing met van alles en nog wat. ......Maar Tineke scoort er een rugzak en ik een broek. De dame in de winkel geeft ons een soort van Flyer mee waar namen en adressen instaan waar we eventueel een tour kunnen boeken. Ze kende wel een hele goeie. Het boek meegenomen en we bedachten dat we Maaike zouden vragen om te bellen voor een afspraak. Zij weet dan nog niet dat zij die dag van Tineke cadeau krijgt. Surprise!
We brengen de spulletjes terug naar huis..alleen de rugzak wordt meteen in gebruik genomen.
We lopen rond 11.30 uur weer richting Fishes at the Point om daar wat te drinken en meteen het verslag van gisteren met foto's op de site te zetten. De verbinding met internet was niet zo geweldig. Het duurde meer dan een uur voordat we klaar waren. Ook al gaf dat wat frustratie we maakten de tijd vol om dan maar meteen daar te lunchen.
Uiteindelijk stond alles op de site en wij konden rustig van onze lunch genieten.
Na de lunch liepen we richting Mainbeach. We wisten niet waar we precies het strand op konden lopen dus de eerste opening die we zagen gingen we kijken. Het was een klein strandje tussen de rotsen in. Echt een idyllisch plekje. Enkele surfers gingen van hieruit de zee in.
We genieten van de prachtige golven die tegen de rotsen beukten en schoten weer veel plaatjes. We klommen weer terug naar boven en namen een volgende afslag. Daar gingen we de rotsen op om de diepte te verkennen en nog meer te zien van klotsende golven. Ook hier bleven we maar knippen..het ene plaatje nog mooier dan het andere. Tineke heeft ook een paar foto's met de zelfontspanner gemaakt. We hebben hier meer dan een uur rondgelopen..gezeten..en uiteindelijk toch weer verder gelopen. Het strand was bereikbaar via kleine trapjes want een andere ingang naar het strand was verboden te betreden. Via de trapjes gingen we naar beneden maar moesten toch nog over wat rotsen naar beneden. Geen probleem een beetje klim en klauterwerk en we kwamen veilig beneden. Langs het strand was het geweldig mooi. Het werd hoog water en de golven kwamen snel onze kant op. We zijn een heel eind langs het strand gelopen maar helemaal tot het eind dat haalde we niet. We zouden om 17.00 uur thuis zijn hadden we beloofd. Ondertussen hadden we ook contact gehad met Maaike en zij heeft voor a.s. dinsdag voor ons de 4 wheeldrive geboekt, we worden thuis om 8.00 uur opgehaald en we gaan voor 3 á 4 uur. We zijn benieuwd.

Vanavond zijn we met zijn allen eten geweest bij de Bowling Club. In Australië is het normaal dat je bij allerlei sportsclubs 's avonds kunt gaan eten.
We moesten wel in een boek onze naam en adres zetten en kregen een reçu mee. Dit is omdat je geen lid bent van de club en als er wat gebeurd je aan moet kunnen tonen wie je bent.

Op de terugweg nog even langs de winkel om melk te halen en een lekker ijsje al toetje mee naar huis te nemen.

Cliff heeft vanmorgen voor Tineke en mij een cadeautje mee gebracht, hij heeft dennenappels geraapt en Tineke en ik krijgen er ook een.

Nadat iedereen vanavond verzadigd is gaan Wally en Cliff slapen en ook Conmor duikt zijn bed in. M.a.w......alle mannen liggen op bed en de dames hebben weer het rijk alleen. Onder het genot van thee, koffie, een wijntje en lekkere chips spelen we met zijn drietjes weer het spel Keezen. En Debbie...is oké jou afspraak staat!!! We kijken er naar uit!

Morgen gaan we met zijn allen naar het nationale park, genaamd Blue Lake National Park, we gaan er dan ook een leuke dag van maken.

Jullie horen weer van ons.

Groetjes Tineke en Arno

  • 26 Mei 2014 - 13:26

    Janus En Riekie:

    Hey,Arno en Tineke,wat een plaatjes van foto,s maken jullie toch echt geweldig.Het is daar wel prachtig,dus genieten,ja en die kakkerlak,die hoort bij het klimaat,daar doe je niets aan..
    Groetjes van ons.

  • 26 Mei 2014 - 21:18

    Remko:

    Een kakkerlak is echt niet het ergste wat je in je kamer kunt aantreffen daar, dus eigenlijk hebben jullie gewoon geluk gehad ;-)

    De strandfoto's zijn deze keer nog jaloersmakender dan de andere, echt supermooi! geniet er van. Nog een dikke week en dan worden het weer rondjes over bedaf en de maashorst (ook mooi hoor). Amy vraagt elke dag wanneer oma weer thuis komt. Zonet gezegd dat na dit weekend oma weer thuiskomt, en dat was echt niet zo lang meer volgens haar! Tot snel!

  • 26 Mei 2014 - 22:16

    Anja & Jan De Wit:

    We nemen aan dat jullie de kakkerlak niet gedood hebben met de schoen, of hadden jullie eerst gekeken of het een vrouwtje of een mannetje was. Want denk wel, een vrouwtje, en een schoen met ribbel-zolen, dan komen de eitjes daar te zitten,....en de rest laat zich raden. Of hebben jullie alleen gladde zolen.
    Het zal wel een kakkerlak zijn geweest, die verdwaald was zeker.......
    Fijne dagen nog, ....als jullie te veel wijntjes drinken,.....zien jullie er misschien nog meer...geintjûh :)

    Gr. Anja & Jan

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Arno

Actief sinds 18 April 2014
Verslag gelezen: 221
Totaal aantal bezoekers 17685

Voorgaande reizen:

28 April 2014 - 04 Juni 2014

Arno en Tineke in Australië

Landen bezocht: