4 Wheel Drive Stradbroke Island

Dinsdag 27 mei 2014

Vanmorgen waren we al om 6.45 uur uit de veren want om 8.00 uur werden Tineke, Maaike en ik opgehaald voor de 4 wheeldrive.
Klokslag 8.00 uur was ons vervoer incluis de driver bij ons huisje aan de Bigoon road present. De naam van de gids is Dave en hij zal ons een stuk van het eiland laten zien de komende 4 uur. Er zat al een "medereiziger " voor in de auto. Dat was Morris en hij kwam uit Duitsland. Dus wij als Europeanen hadden de overhand! 3 Stuks in totaal want Maaike is tenslotte een Aussie!
Wij als dames zitten achter in de 4 wheeldrive. We zaten zeer comfortabel.
Als we wegrijden spotten we kangoeroes..deze worden op de foto gezet en kunnen we afstrepen op ons lijstje van vandaag. We rijden weg en een paar straten verder stoppen we weer omdat er een koala in de boom zit. We lopen elke dag hierlangs en nooit hebben we hem gezien..en nu plotseling zit deze op onze route.

We rijden verder en gaan bij Mainbeach het strand op...deze route heet de Fishermans track.....wauw wat is dat machtig mooi. Het water was ruw en de golven hoog. Prachtig om zo langs het strand te rijden. Halfweg stoppen we om te genieten van dit prachtige schouwspel. Wij waren de enige bezoekers op het strand. Dave kijkt of er walvissen te spotten zijn. Maar dat zou heel toevallig zijn want het seizoen begint pas in juni. Maar hij had er op 5 mei al twee gespot. Dus wij hopen dat het hem nu ook zou lukken. Helaas voor ons geen walvis te bekennen. Dave had ook thee en "damper brood" met jam bij. We konden kiezen om dit op het strand te gebruiken of later in de morgen bij the Brown Lake waar we naar toe zouden gaan. Maar daar lopen we dan het risico om lek gestoken te worden door de "mozzies" oftewel muggen. Dus we verkiezen met zijn allen om onze pauze op het strand te nemen. Morris "the German" kwebbelt er ook lustig op los en hij verteld dat hij toch wel 70% van ons Nederlands taaltje verstaat. Maar we spreken toch met zijn allen meestal Engels ..dat is tegenover Dave ook fatsoenlijker.
Vanaf het strand rijden we naar the Brownlake. Daar hebben we een plaspauze. Het meer is prachtig en veel mooier dan the Blue Lake van deze week. Hoewel daar hadden we ook een prachtige wandeling erbij. We schieten er natuurlijk weer veel plaatjes terwijl Dave het e.e.a. verteld. Dit doet hij trouwens ook onderweg.
Brownlake dankt zijn naam en de kleur aan de Teetree. De blaadjes van deze boom vallen in het meer en geven de olie af en de blaadjes rotten verder op de bodem van het meer. Het meer wordt dan net één grote theepot. Het water is dan dus bruin van kleur maar is heel gezond. Het helpt voor puistjes, psoriasis en andere soorten huidaandoeningen. Het extract van deze Teetree is als olie in een flesje te koop. Het zou je, volgens zeggen, als je zwemt in het meer ook verjongen ... Was eigenlijk het proberen waard geweest, maar er was te weinig tijd..
Vanaf the Brownlake rijden we richting Amitypoint over de 4wheeldrive track. We passeren weer veel zwart geblakerde bomen en Dave verteld dat er in januari jl. een bosbrand is geweest die 60% van het gebied op het eiland heeft aangetast.
Halfweg stoppen we op een prachtig punt geheten; tripot (driepoot) waar we uitzicht hebben op de zandmijnen. Deze mijn heet de Yarraman-mijn. Deze is nog open, er zit nog voor 3 jaar zand in. De andere mijn, the Enterprise-mijn zit nog voor 7 jaar zand in. Het zand dat hier wordt gedolven heet Silica Sand en wordt gebruikt voor windschermen, touchscreens, glas, flessen, tv schermen etc.. In de mijn zitten ook 3 soorten mineralen. Het eerste mineraal Rutile, wordt gebruikt voor titanium metaal, dat wordt gebruikt in frames en motoren van vliegtuigen, pacemakers en sportartikel zoals tennisrackets en golfclubs. Het tweede mineraal heet Ilmenite wordt gemixt om titanium dioxide van te maken dat wordt gebruikt in zonnebrand, plastics, papier, tandpasta, cosmetica en levensmiddelen. Het derde mineraal heet Zircon dat wordt gebruikt voor het maken van glazuren op tegels van sanitair.
Vandaar rijden we naar Amitypoint waar we hoopten dolfijnen te zien. We liepen de pier op en hadden een mooi uitzicht, maar geen dolfijn te bekennen. Jammer voor ons maar de natuur laat zich niet dwingen.
Vanaf Amitypoint rijden we bij Flindersbeach weer het strand op en wederom genieten we.
We kwamen bij Rockypoint weer op de weg en we werden in Pointlookout weer bij ons huisje afgezet.
Thuis hebben we geluncht en gingen Maaike en de family naar het strand en Tineke en ik begeven ons als eerste weer naar ons WiFi adres om het verslag van gisteren op de site te zetten. Het is onze dagelijkse wandeling geworden, maar vinden telkens wel weer een andere weg die we uitproberen om er naar toe te lopen.
Aangekomen drinken we een paar kopjes cappuccino, werken we de site bij en stuur ik nog snel een paar mailtjes naar het thuisfront. We hebben nog een paar uur over en maken een wandeling langs de zee, rotsen etc. We spotten daar weer kangoeroes. Zelfs 2 kangoeroes die met elkaar aan het vechten zijn. Dit moeten we vastleggen! Super!
We lopen verder, als we weer bij een mooi punt komen waar Tineke het aandurft om boven op een rots gaan te staan... Spectaculair... "Kan jij ook," zegt ze. Ik klim ook naar boven..en dat lukt wel..maar sta daar los zonder steun en daarbij eensklaps het geluid hoor van het water dat door de rotsen blaast als het geluid van een walvis. Ik schrik..krijg de bibbers en klauter snel weer naar beneden. Ha..ha..Tineke heeft één foto kunnen schieten..maar met bibberende knieën en een rare maag sta ik weer met beide beentjes op de grond.
We lopen terug naar het huisje en zien onderweg weer kangoeroes... Het is echt kangoeroedag vandaag.
Voordat we de poort van ons huisje indraaien lopen we nog snel door naar de shop om weer ons dagelijkse ijsje te kopen voor bij het dessert.
Thuisgekomen ruikt het al heerlijk. Maaike is aan koken. We eten "Meat and Straddymade sausages and vegatables" . Het smaakt overheerlijk. Complimenten aan de kok!!
Na het eten mag Cliff weer even een spelletje op mijn IPad en gaat baby Wally slapen. Connor gaat een stukje wandelen en probeert ergens nog een fles wijn voor Tineke en mij te scoren, maar is hem niet gelukt. Voor vanavond hebben we nog een glaasje en morgen zien we wel.
Dadelijk gaan we weer een spelletje Keezen... en wat de dag van morgen brengt dat zien we wel.

We gaan op onze laatste dag ook nog van Straddy genieten, maar we zullen ook de koffers en zo moeten pakken.

Veel groetjes Tineke en Arno.